Informator techniczny
Klasa wytrzymałości materiału stosowana jest na większości znormalizowanych elementów takich jak śruby, wkręty i nakrętki. Oznaczenie informuje o granicy wytrzymałości materiału na rozciąganie (Rm) oraz/lub granicy plastyczności materiału (Re).
Najczęściej stosowane klasy wytrzymałości materiałów: 4.6, 4.8, 5.6, 5.8, 6.8, 8.8, 10.9, 12.9, 14.9.
Dla śrub i wkrętów stosowane są też oznaczenia 4 klas wytrzymałości, składające się z dwucyfrowej liczby i symbolu H.
Oznaczenie to odpowiada 10% wartości twardości Vickersa (HV) materiału.
Spotykane klasy wytrzymałości materiałów dla tego rodzaju oznaczeń, odpowiadające im oznaczenia z punktu wyżej oraz wartość twardości Vickersa (HV):
| Klasa wytrzymałości | Twardość (HV) | Klasa wytrzymałości |
| 14H | 140 | 4.6, 4.8, 5.6, 5.8 |
| 22H | 220 | 6.6, 6.8, 6.9, 8.8 |
| 33H | 330 | 10.9, 12.9 |
| 45H | 450 | 14.9 |
Podział stali specjalnych, ze względu na warunki pracy:
- odporne na korozję,
- do pracy w obniżonej temperaturze,
- do pracy w podwyższonej temperaturze,
- żaroodporne i żarowytrzymałe,
- zaworowe,
- odporne na ścieranie;
- oporowe,
- o szczególnych właściwościach magnetycznych,
- wysokowytrzymałe utwardzane wydzieleniowo – „maraging”.
21CrMoV5-7 – stal stopowa do pracy w podwyższonej temperaturze – należąca do grupy żaroodpornych, żarowytrzymałych. Zaletą tej stali jest odporność na działanie gorących gazów i spalin, przy równoczesnym zachowaniu dobrych właściwości mechanicznych. Stosuje się ją do małych elementów, jak: śruby nakrętki, rozpórki, a ponadto wały i tarcze turbin parowych pracujących w temperaturze do 500 °C.
